Barossa Valley, Adelaide en.. Thailand!!

Na 5 weken radiostilte via dit medium wordt het weer eens tijd dat ik wat van me laat horen! In het laatste verslag zei ik dat onze volgende stop in de Barossa Valley zou zijn. Dit was ook het geval. Lotte en ik hebben hier zo’n 5 dagen doorgebracht. The Barossa Valley is een prachtig gebied vol met wijngaarden, heuvels en prachtige uitzichten. De eerste dag hebben we een hike gemaakt naar Mengler Hill, een erg mooie wandeling met prachtig uitzicht over de vallei. De dag erna hebben we de mountainbike gepakt, met onze super sexy helmpjes op, en zijn we gaan fietsen! Ik keek er erg tegenop omdat fietsen nou niet bepaald onder mijn favoriete bezigheden valt, laat staan fietsen in de heuvels! Maar, ik weet niet wie het uiteindelijk leuker vond, Lotte of ik haha. De heuvels zijn we vaak opgelopen omdat ze vrij steil waren soms, maar waar je omhoog gaat, mag je natuurlijk ook weer een keer naar beneden! En dat was zoooo gaaf! Heerlijk met de wind door je haren, keihard naar beneden crossen. Jaa dat was wel een van mijn favoriete bezigheden die dag! We zijn naar de plek gefietst waar Mc Leods Daughters is opgenomen, een erg mooie plek waar we ook nog wat kangoeroetjes zagen rond springen. Uiteindelijk hebben we 43 km gefietst, wat toch wel resulteerde in een paar dagen durende zadelpijn. Maar, het was het dubbel en dwars waard! 2 dagen later hebben we nog een wandeling gemaakt naar het volgende dorpje, waar we een heerlijk kopje koffie met een witte chocolade muffin hebben gegeten. Dat hadden we wel verdiend vonden we want in totaal hebben we weer zo’n 18 km gelopen. Jaja, we worden nog wel eens sportief :D

Na de Barossa Valley zijn we naar Adelaide afgedaald. Een erg leuke stad, redelijk vergelijkbaar met Leeuwarden qua grootte en drukte, dus ik voelde me hier wel thuis. We zijn hier dik een week geweest, hadden een leuk hostel en hebben veel gedaan. Zo zijn we een dag naar het strand geweest (het eerste strand in Australië!), waar ik mn onderwater camera heb uitgetest. Op een gegeven moment zag ik iets in het water en ik dacht dat het een soort van blad van een onderwater plant was. Ik liep erheen, maar opeens bewoog het en zwom het weg! Ik schrok me een hoedje! Het bleek (achteraf) een Black Stingray te zijn, hoe gaaf! Uiteindelijk zag ik er nog 1, en ze waren zo dicht bij me! Had ik even geluk met mn onderwater camera! Maar goed, omdat ik m voor het eerst gebruikte zijn de foto’s niet super sonisch geworden maar ze staan erop! Echt een heel bijzondere ervaring, en ze waren echt enorm! Op de terugweg naar het hostel liepen we langs een cafeetje waar ik vriendelijk hallo zei tegen 3 mannen aan een tafeltje omdat ze ons aankeken. Daarop volgde de vraag van hun waar we vandaan kwamen en uiteindelijk hebben we 2 uur met ze koffie gedronken. Dat was pas entertainment want wat een figuren waren het zeg! Hahaha. En eentje kwam uit Indonesië dus die kon een beetje Nederlands. En: ‘Hij kon zich geen leven voorstellen zonder speklapjes’. Kun je je voorstellen hoe dat klinkt in een Indonesisch accent? Nou het was echt hilarisch! Dat is echt tof aan Australië, de mensen zijn zo gastvrij en dit soort dingen kunnen hier dus ook gewoon.

Ook hebben we de stad goed verkend en hebben we een dag weer de mountainbike (in Adelaide heb je gratis fietsenverhuur!) gepakt en zijn we naar Black Hill Conservation Park gefietst. Dit keer vond ik het vre-se-lijk. Het ging zo traag, en zelfs naar beneden gaan vond ik niet leuk omdat ik zo langzaam ging. Op een paar honderd meter verwijderd van het park kwam ik erachter dat de rem constant tegen de band aanstond. Tsja, dan gaat het ook niet zo snel he, haha. Lotte heeft er aan de top van de heuvel naar gekeken en probeerde het wiel rond te draaien, na 20 cm liep het wiel weer vast. Gelukkig kon ze het voor elkaar krijgen om de rem eraf te krijgen, waardoor de terugweg enorm leuk was (was ook vrijwel alleen heuvelaf). Op de heuvel zelf nog een paar km gelopen, waar we de schattigste koala ooit zagen! Dat was echt liefde op het eerste gezicht! Uiteindelijk weer zo’n 35 km op de fiets afgelegd.

Ook hebben we nog een hike gemaakt naar Mt. Lofty. Dit keer namen we de bus omdat het 38 graden was. Toen we eenmaal begonnen met lopen tegen de heuvel op langs de openbare weg, stopte er een vrouw die van boven gereden kwam met de vraag of we een lift wilden want het was nog een heel eind. Nou, dat wilden we stiekem wel dus we zijn ingestapt, de vrouw is omgedraaid en heeft ons naar de top gebracht! Super super aardig. Bovenaan hadden we uitzicht over heel Adelaide, de omliggende gebieden en de zee! Ook nog een kleine wandeling gemaakt waar we 2 kangoeroes zagen heel dichtbij, maar ze lieten zich niet afschrikken wat leidde tot een fotoshoot. De volgende dag zijn we naar de chocolade fabriek gegaan en de dag erna naar het South Australian Museum. Een prachtig museum met veel verschillende vleugels. Dit was tevens de laatste dag dat Lotte en ik samen reisden voor een tijdje, omdat zij graag naar de outback wilde en ik naar Thailand, dus heb ik ’s avonds Lotte op de bus gezet en afscheid genomen wat best heel raar was! Zelf vloog ik de volgende dag naar Thailand!

De reis naar Thailand was lang, ik vloog met een omweg via Sydney, waar ik 15 uur (’s nachts) moest wachten maar omdat hostels op zaterdag enorm duur zijn besloot ik op het vliegveld te slapen. De airco stond vol aan dus het was erg koud en de grond was best hard. Maar ik was gelukkig niet de enige (de hal lag vol mensen). Ik kreeg nog wel een slaapplek aangeboden van een jongen die daar werkte uit Iran (geloof ik), die wilde me dan de volgende dag daar wel weer afzetten. Maar dat aanbod heb ik toch maar vriendelijk afgeslagen. Uiteindelijk kwam ik 10 november aan op Bangkok. Vanaf hier zou ik met vrienden gaan reizen die ik ken van de opleiding en die stage lopen in Thailand maar een maand vrij hadden om te reizen in verband met de moesson maand.

Bangkok was erg bijzonder, zoveel mensen, een chaos in het verkeer (en toch gaat het altijd goed, zeer bijzonder :P), overal kraampjes, mensen die je wat willen verkopen, taxi chauffeurs die je met alle liefde 50 meter verderop willen brengen en veel smog waardoor vieze geuren ook bleven hangen. Veel mensen die op straat leven en die dus echt nog werken om te leven. Volgens mij krijgen deze mensen echt maar een paar uurtjes slaap per dag en werken ze de rest van de dag om hun hoofd boven water te kunnen houden. Zo kom je er toch wel achter wat voor luxe leventje wij westerlingen eigenlijk hebben. Je kunt hier namelijk ook slapen voor zo’n 2,50 per nacht. Je kunt hier dus 9 nachten slapen voor de prijs van 1 nacht in Australië…

Na Bangkok zijn we met de nachtbus naar Chiangmai afgereisd. Een 12 uur durende busrit, waarvoor we 22,5 euro hebben betaald en in de VIP bus zaten (inclusief eten, koekjes, water, dekentje en een kussentje, super chille stoelen waar je echt wel een nacht in kon slapen). De terugweg was iets minder comfortabel maar koste dan wel een erg dure 12,5 euro hahahha. In Chiangmai was het lichtjes festival (Lukraton) waar we 2 dagen ’s avonds heen zijn gegaan. De eerste dag werden er allemaal lantaarns opgelaten bij de universiteit buiten de stad, wat heel indrukwekkend was. De tweede dag was het meer binnen de stad en was er rondom de rivier veel te doen. Verder heb ik met 2 andere Nederlandse meisjes nog een karaoke bar gevonden! Daar moesten we natuurlijk onze zangtalenten nog even laten horen en met nog wat andere zangtalenten die in Chiangmai werkten hebben we een erg leuke gezellige avond gehad!

Wat je natuurlijk ook moet ondervinden als je in Thailand bent is de Thaise massage! Voor 35 euro pp ben ik met de Nederlandse meiden naar een massage salon geweest waar we 3 uur lang zijn gemasseerd en ook nog een kwartier met onze voeten in een grote vissenkom vol met hongerige visjes hebben gezeten. Ik dacht altijd dat massages lekker en relaxend waren, nou ze zijn anders behoorlijk pijnlijk! :P pas het laatste uurtje werd ik relaxed haha. Maar het was een leuke ervaring, zonder happy ending ;)

Na Chiangmai zijn we op roadtrip gegaan met.. de motor! Jaja, dat verwachten jullie natuurlijk niet dat ik überhaupt achterop een motor zou stappen :P Maar wees niet bang, ik heb niet zelf gereden want ja, ik hoef op zich nog niet perse dood zeg maar. Ik zat achterop, en de rest (2 Amerikaanse meiden en 3 andere kust en zeeers) hadden hun eigen motor of scooter. We hebben de Mae Hong Son loop gereden, die zo’n 800 km lang was. Roy, Youp en ik hebben de route helemaal uitgereden en de rest is halverwege terug gegaan om nog een grot in te gaan. We zijn via Pai gereden, een super leuk klein dorpje met fantastische barretjes, eetcafétjes en leuke marktjes. Ook de omgeving was super mooi met watervallen en een canyon. Na Pai zijn we gaan kamperen ergens vlakbij de grens van Myanmar wat ook een super leuke ervaring was, in plaats van wakker te worden gemaakt door fluitende vogeltjes had je hier schreeuwende apen in het oerwoud die je wakker maakten.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Mae Hong Son, en hebben we overnacht in Khun Yuam, een klein dorpje met zeer weinig toerisme. De dag erop zijn we doorgereden naar Mae Chaem, een dorpje met nóg minder toerisme. We hadden daar een hele bungalow met z’n 3en, en het enige wat we betaalden was 5 euro per persoon hahah. Het was wel gaaf om is ergens te zijn waar geen toeristen zijn. Dan weet je pas echt hoe het leven in Thailand eruit ziet. De weg ernaartoe was ook super mooi, er was vrijwel niemand op de weg en we reden dan ook uren zonder mensen tegen te komen. We zijn nog langs prachtige velden gekomen waar Mexicaanse zonnebloemen stonden, echt prachtig! Dit was zeker mijn favoriete dag op de motor! Na Mae Chaem zijn we weer terug gereden naar Chiangmai waar we de motor weer hebben terug gebracht, nog even over de nachtmarkt hebben gelopen en ook nog een massage genomen die nog pijnlijker was dan de vorige. De volgende dag was het tijd om terug te gaan naar Bangkok en de 26e vloog ik alweer terug naar Australië! Roy en Youp zijn naar Cambodja gegaan en de andere zijn richting Laos gereisd, allemaal voor hun visa run. Lotte zit op dit moment in Geurie, New South Wales en werkt hier een paar weken op een horse farm. Zo is iedereen dus weer z’n eigen ding aan het doen.

Oooh en nu ben ik al aan het eind van mn Thailand reis en heb ik jullie niet eens verteld over het eten! Het eten is hier echt FAN-TAS-TISCH! Zooo lekker vol smaak, en zo goedkoop! Ik denk niet dat je in Nederland uit eten kunt voor 1 euro per maaltijd, soms 2 euro. Echt heerlijk! Elke dag 3 keer per dag uit eten, ja dat beviel me wel! s Morgens toast met roerei, bacon en koffie of yoghurt met fruit (onee dat zeg ik in de verkeerde volgorde: Fruit met yoghurt en muesli). Je krijgt namelijk een bak vol fruit, en daar dan een beetje yoghurt en muesli over, heeeeeerlijk! S Middags een sandwich of een Thais gerecht en ’s avonds vaak ook een echt Thais gerecht, nomnomnom. En dan heb je nog de fruitshakes waar je ook maar een euro voor betaald, de lekkerste fruitshakes echt waar. Zo heerlijk! En dan heb je nog alle dingen die je daar kunt kopen, allemaal hand gemaakte spulletjes voor echt spotgoedkoop. Zo zag ik ergens een bord hangen 3 tshirst voor 100 bath (2,5 euro..) en ik weet zeker dat je daar echt nog wel wat vanaf kunt krijgen. Oh en had ik al verteld over de taxi’s? Je hebt de tuktuks, die overal tussendoor crossen en wat duurder zijn (maar je kunt altijd wel wat afdingen) maar je hebt ook taxi’s met een taxi meter, als ze m gebruiken tenminste. Het starttarief is 35 bath (90 euro cent), en per 100 meter gaat het 0,1 bath omhoog. Als je dus 40 km hebt gereden komt er 1 euro bij.. Dan vraag je je toch af, waar leven die mensen van?

Na al deze toffe ervaringen en gezellig tijd ben ik toch wel een beetje verliefd geworden op Thailand. Ik ga dan ook sowieso een keer terug want ik heb nu maar zo’n klein stukje gezien van toch een best groot land. Wanneer ik terug ga, tsja dat weet ik nog niet maar de tijd zal het leren!

27 november ben ik weer terug gekomen in Australië, Adelaide en 28 november ben ik weer op het vliegtuig gestapt naar Perth! In Perth heb ik ook Rebecca weer ontmoet! Een vriendin die ik ook ken van de opleiding, en daar slaap ik nu een paar nachtjes. Gister ben ik met haar mee geweest naar een zanggroep van de kerk, en natuurlijk zelf ook meegezongen als een soort alternatieve karaoke. Het was erg gezellig! En… ik ben bang dat ik nu ook mee moet doen met het optreden van volgende week zaterdag.. :P Jaja, weer een heel nieuw avontuur! Zo beleef je nog eens wat op reis hahaha.

Nou, nu zal ik maar eens ophouden met typen, ik hoop dat jullie nog niet in slaap zijn gevallen (A)

Heel veel liefs en knuffels uit Australië!

xxxxx